Alles went

Zondagavond 21 februari. Precies twee weken in Ghana nu! Ik merk dat ik steeds meer aan alles hier begin te wennen. Heb geleerd de motor drivers die je al tegemoet komen als je een taxi uit stapt, gewoon te negeren en ook de kindjes die naar je zwaaien en lachen vallen me al bijna niet meer op. Inmiddels in het ziekenhuis ook al meer gewend geraakt aan het werktempo. Nou moet ik zeggen dat we afgelopen week ook wel wat meer patiënten in de praktijk hadden dus dat was wel leuk. Myrthe en ik krijgen ook af en toe onze eigen patiënten. We weten alleen nog niet zo goed of dat is om ons een plezier te doen en te laten leren, of dat Olivia (een van de assistent-fysiotherapeuten) er zelf dan gewoon geen zin in heeft en liever gaat Candy Crushen.. Komt vaak voor dat ze alleen maar zegt: "Jet, this is your patiënt now. He/she has neckpain." En dan heb ik zoiets van ehm ja oké dat is best breed en hoe lang duurt die klacht dan al en....? Maar goed gelukkig is Amos er ook nog, een van de twee echte fysiotherapeuten. Hij legt alles heel goed uit en vindt het ook leuk om de Ghanese en Nederlandse dingen te vergelijken. Is leuk om zo van elkaar te leren! Zo leert hij ons bijvoorbeeld de oh zo schattige baby's te onderzoeken!

Maar er gebeuren ook best heftige dingen in het ziekenhuis. Afgelopen week kwam er bijvoorbeeld een jongetje binnen bij de eerste hulp nadat hij gewond was geraakt bij een auto ongeluk. Hij moest eigenlijk naar het ziekenhuis in Accra voor een hersenscan maar hij was niet verzekerd en zijn ouders konden het niet betalen. Achteraf berekend dat het maar om 80 euro ging. We hadden het zo willen geven maar de volgende dag was ie al overleden.. Ook dat soort dingen gebeuren dus in Ghana.

Gelukkig dit weekend alles even los kunnen laten en met de meiden en Ashley en Desmond een weekendje naar Kokrobite geweest, een plaatsje vlakbij Accra. Één groot rastafari dorp! Overal dreadlocks, reggae muziek en een hele relaxte sfeer. Een van de rasta's heeft zelfs nog geprobeerd bij mij een dreadlock te maken, maar die was er natuurlijk zo uit met mijn gladde haar.. In dit reggae paradijs ook voor het eerst wat souvenir winkeltjes gezien dus kaartje komt eraan oma! Zelfs hele lekkere pizza gegeten en ijsthee gedronken, zeldzaam hier! Vrijdagavond was er een feest met allemaal djembe muziek. Super leuk om te zien hoe ritmisch al die Afrikanen dansen! Zelf eind van de avond ook nog maar een dansje gewaagd toen de spotlights uit waren. Zaterdag eind van de ochtend hadden we een afspraak op het strand met Brad, een surfleraar! Ja ja, als echte surfchicks met een board onder de arm richting de zee! Helaas bleek ik niet zo talentvol te zijn wat surfen betreft, maar wel heel veel plezier gehad! Ach, je kunt ook niet overal goed in zijn hè. "At least you can dance" zei Brad nog, want die hadden we vrijdagavond al ontmoet bij een reggae strand café. We hebben er zelfs nog een aandenken aan overgehouden: kapotte knieën en onverklaarbare blauwe plekken.

's Middags nog wat gezwommen in de zee en ons even opgefrist zodat we 's avonds weer helemaal opgeladen naar het volgende feest konden! Nou ja, helemaal opgeladen waren we eigenlijk nog niet dus we moesten even moed verzamelen/indrinken maar uiteindelijk kwamen de voetjes los van de vloer hoor! Nog met een aantal super aardige mensen aan de praat geraakt en toen de bandjes uitgespeeld waren met hen naar een club geweest. Ja ja dachten we eerst, een club hier in dit dorp. Maar het was echt nog best wel een leuke tent! Alleen de bar was overdekt en verder gewoon lekker dansen of poolen in de open lucht. Uiteindelijk toen onze voeten echt niet meer konden, toch maar richting ons hotel gelopen. Was gelukkig maar 5 minuutjes lopen. Vandaag een beetje onze roes uitgeslapen, ontbeten en onze spullen gepakt om vervolgens met z'n zevenen in één taxi te stappen richting Accra. Past niet, bestaat niet! In Accra even de boodschappen gehaald die ze in Ada Foah niet hebben (lees: voornamelijk chips) en daarna met taxi's en trotro's terug naar Ada Foah. Reisje van 2,5 uur ongeveer.

Nu toch best wel moe van het hele weekend dus ik ga lekker slapen. Welterusten!