Pasen in Ghana

Mijn vorige verslag eindigde ik met het uitzicht op de pannenkoeken van Grace. Nou, daar heb ik voorlopig even geen behoefte meer aan! Ze waren nogal vet afgelopen keer en in die nacht werd eerst Myrthe niet helemaal lekker (lees: rennen naar de wc met een hand voor de mond), vervolgens voelde ik me ook een beetje misselijk worden en kon ik er achteraan en de volgende dag hoorden we dat Maartje er ook last van had gehad. Laatst vroeg Grace nog wanneer we weer pannenkoeken wilden, maar toen hebben we maar gezegd dat we het dan wel weer komen vragen.

Maar verder gaat alles nog goed hier hoor! Veel beleefd weer in de afgelopen twee weken. Het weekend na Kokrobite zijn we een dagje naar Accra geweest. In een van de reisgidsen die we hier in huis hebben liggen, lazen we dat je een tour kon doen door de wijk Nima, staat bekend als een van de sloppenwijken in Accra. Het werd niet aangeraden om op eigen houtje daar rond te lopen dus hadden we een gids geregeld. 's Ochtends op tijd vertrokken met de trotro en op een bepaald punt met de gids afgesproken en hem nog gevonden ook! Hele vriendelijke man van begin de 30 die zelf opgegroeid was in Nima. Hij is zelf wel wat welvarender geworden en is toen zijn eigen bedrijfje gestart met het geven van rondleidingen door zijn home town. We hadden eigenlijk een heel ander beeld bij een sloppenwijk dan hoe het uiteindelijk was. Wij dachten huisjes van klei te gaan zien met rieten daken of daken van golfplaten, maar er stonden gewoon stenen huizen en een flinke moskee zelfs! Nima was vroeger een beetje de plek waar veel immigranten van buurlanden naartoe kwamen om werk te vinden en daardoor zijn er nu nog steeds veel verschillende culturen. En die leven gewoon allemaal vredig samen in één wijk, het kan dus wel! Wel is er veel criminaliteit doordat het verschil tussen arm en rijk er erg groot is geworden. Daarom werd het ook afgeraden om er zonder gids rond te gaan lopen want je weet niet waar je terecht komt en je bent dan een makkelijker doelwit. Maargoed, terug naar de rondleiding. We zijn langs de moskee gekomen dan maar ook langs een katholieke kerk en een school ernaast, door smalle straatjes gelopen waar we onder andere de compound hebben gezien waar onze gids nu zelf woonde. Een compound is eigenlijk een heel groot huis met een binnenplaats waar verschillende gezinnen wonen. Verder zijn we ook over de immens grote mark gelopen. Je kon het zo gek niet bedenken of het werd er verkocht. Van kruiden die heerlijk roken, tot stukken vlees die voor je neus werden afgehakt in de vleeshal waar je bijna geen adem durfde te halen. Maar ook levende dieren werden er verkocht zoals kippen, kalkoenen, koeien, geiten en je kon er ook terecht voor huishoudelijke spullen. Weer een hele ervaring rijker! Na de gezellige tour door Nima wilden we nog even langs de Accra Mall, want ja daar waren we nu toch vlakbij. De gids heeft ons helemaal begeleid naar de goede trotro, daar aan iemand in de trotro verteld waar we heen moesten en die man is toen nog een stukje met ons mee gelopen om er zeker van te zijn dat we niet zouden verdwalen. Ook dat is typisch Ghanees! Niet alle mannen willen gelijk je nummer, sommigen zijn ook gewoon heel behulpzaam. In de Accra Mall een beetje geshopt en weer boodschappen gedaan en toen weer in de trotro terug naar Ada. 's Avonds kwamen we er toen we eten gingen halen ineens achter dat er een soort van mini festivalletje was in Ada! Daar ook nog maar even gaan kijken en was eigenlijk nog heel gezellig ook! De volgende dag (zondag) zijn we lekker gaan zwemmen en hebben we verder niet zoveel gedaan.

Dinsdag 22 maart kwam er een nieuwe studente bij ons in huis: Renee. We hadden haar al wel een keer gezien in Nederland bij een bijeenkomst van Ghanagangers, maar verder wisten we nog niet super veel van haar. Al gauw bleek dat ze goed in de groep past, super gezellige meid! Ze slaapt bij Myrthe en mij op de kamer dus dat is ook wel gezellig. We hebben geprobeerd haar een beetje wegwijs te maken de eerste week. Omdat het goede vrijdag en Pasen was, waren we allemaal 4 dagen vrij! Vrijdag zijn we naar de markt geweest. We dachten, dan heeft Renee die hectische markt ook alvast een keer meegemaakt, maar het was nogal rustig dit keer.. Iedereen zat in de kerk haha! De kraam met alle mooie stofjes stond er wel en ik heb eindelijk een keuze kunnen maken! Die middag meteen naar Nancy gegaan en zij heeft er een heel mooi jurkje van gemaakt! (Die kon ik een paar dagen later ophalen) Vervolgens zijn we vrijdagmiddag met de motor naar Marantha gegaan. Lekker weer in de Volta gezwommen en een beetje bijgebruind. Wat ook heel leuk was, we hadden dit keer 1 hutje (zeg maar hut) voor ons zessen! Gezellig! Eigenlijk zou er vrijdagavond nog geen kampvuur zijn, alleen maar op zaterdag, maar speciaal voor ons werd er toch een kampvuur geregeld! Ze zien ons inmiddels een beetje als speciale gasten ofzo, waarom geen idee. Ze noemen ons ook "the 'lekker' family", want studenten van andere jaren hebben ooit gezegd dat het Engelse nice in het Nederlands lekker betekent. Voor eten klopt dat wel maar als je het over personen hebt is dat toch een beetje raar haha! Maar ach, ergens is het wel grappig. Toen we 's middags allemaal met ons Afrikaanse kleed om liepen werd er een foto van ons gemaakt (met toestemming hoor) en nu staan we op de Maranatha facebook pagina als "The Queens of Maranatha". Zaterdag eigenlijk heel de dag nog een beetje gechilld daar en toen kwamen we op het idee om toch nog een nachtje te blijven! Wij gevraagd of dat kon want vanwege Pasen kon het wel eens druk worden en inderdaad.. Alle hutjes waren al geboekt, maar ze gingen kijken of ze iets konden regelen. Kwartiertje later komt Bob naar ons toe om te zeggen dat we wel in de kamers van Alex en Robert mogen! Zelf slapen zij toch meestal buiten dus ze hadden hun bed niet nodig. Zo gezegd, zo gedaan. Tussendoor wel even langs huis geweest om ons op te frissen en weer genoeg geld te pakken en toen weer terug gegaan. Renee en ik in het bed van Robert en Pien op en matrasje op de grond ernaast. Maartje en Marije in het bed van Alex. Helemaal prima! Myrthe bleef het tweede nachtje thuis slapen en kwam ons zondagochtend weer opzoeken want die slaapt heel slecht in die hutjes dus die had even een goede nacht slaap nodig. Ik slaap eigenlijk overal wel. Net een Ghanees, die slapen hier zelfs gewoon wel eens 's middags op een bankje onder een boom.

Zondag een paasontbijtje op bij Maranatha en 's middags zelfs vlees van de bbq! Er was een Turks gezin aan het bbq'en naast ons en ik denk dat ze door hadden dat we jaloers waren want we kregen ineens een bord met was spiesjes erop! Hadden ze bij een Turkse winkel in Accra gehaald dus was echt super lekker vlees! Maakte het weekend compleet haha. Uiteindelijk eind van de middag toch maar naar huis gegaan en weer in ons eigen bedje geslapen. De volgende ochtend was er een briefje onder onze kamer deur geschoven dat we niet in de keuken mochten komen. Waren Maartje en Marije een paasontbijtje aan het maken! Gezellig met z'n allen ontbeten en 's middags zou er een picknick zijn waar Grace ons voor uitgenodigd had en daarna nog spelletjes. Beiden niet kunnen vinden haha dus toen maar naar Swaggerbeach gegaan.

De volgende dag begon de stage week weer. We beginnen eindelijk een beetje vooruitgang te boeken met ons project. Eerst was het vooral veel research doen, niet mijn favoriete bezigheid, maar we hebben nu ook een poster ontworpen waarmee we de educaties willen gaan geven. 14 april gaan we voor de eerste keer met de verpleegkundigen mee naar de communities om daar te vertellen over ons project. Zin in!

Afgelopen donderdag zijn we in Accra naar de "immigration office" geweest want we moesten ons visum gaan verlengen. Zo lang zijn we hier al! Nee, in Nederland krijg je maar een visum voor 60 dagen dus die moet je dan daarna hier verlengen. Heel gedoe.. Tegenwoordig moet je ook een Ghanese ID-kaart aan laten maken als bewijs dat je geen Ghanese inwoner bent, want dat is nog niet duidelijk uit m'n Nederlandse paspoort natuurlijk... Echt geld klopperij eigenlijk gewoon. En dan vervolgens als je die ID-kaart hebt kun je dus je visum laten verlengen. Als het goed is kunnen we over 3 weken ons nieuwe visum ophalen.

Inmiddels is het ook nog maar 2 dagen voordat papa en mama en tante Toos hier zijn! Gisterenavond nog wel genoten van de bbq die we bij ons thuis georganiseerd hadden, maar ik merk wel dat ik niet zo met dit weekend bezig ben maar al meer met maandag! Het is me afgelopen donderdag eindelijk gelukt om een binnenlandse vlucht te boeken voor ons vieren want we willen naar een Safari park in het Noorden en dat is met de auto gewoon echt te ver weg. Probeerde al weken telefonisch of online aan die tickets te komen maar dat gaat hier gewoon niet. Uiteindelijk in de Accral Mall een reisbureau gevonden en daar werd ik heel goed geholpen!

Ik zal nu onderhand maar eens stoppen want volgens mij is het weer een belachelijk lang verhaal geworden. Bye bye!